«Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός
ἀτιμίαν δι᾽ ἡμᾶς ὑπέμεινε·
τάς ἀκάνθας ἡ κεφαλή·
ἡ ὄψις τά ἐμπτύσματα·
αἱ σιαγόνες τά ῥαπίσματα·
τό στόμα τήν ἐν ὄξει κερασθεῖσαν χολήν τῇ γεύσει·
τά ὦτα τάς δυσσεβεῖς βλασφημίας·
ὁ νῶτος τήν φραγγέλωσιν καί ἡ χείρ τόν κάλαμον·
αἱ τοῦ ὅλου σώματος ἐκτάσεις ἐν τῷ σταυρῷ·
τά ἄρθρα τούς ἥλους· καί ἡ πλευρά τήν λόγχην.
Ὁ παθών ὑπέρ ἡμῶν καί παθῶν ἐλευθερώσας ἡμᾶς,
ὁ συγκαταβάς ἡμῖν φιλανθρωπίᾳ καί ἀνυψώσας ἡμᾶς,
παντοδύναμε Σωτήρ, ἐλέησον ἡμᾶς».
τήν τιμήν τοῦ τετιμημένου,
ὅν ἐτιμήσαντο ἀπό υἱῶν Ἰσραήλ.
Γρηγορεῖτε καί προσεύχεσθε,
ἵνα μή εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν·
τό μέν πνεῦμα πρόθυμον, ἡ δέ σάρξ ἀσθενής·
διά τοῦτο γρηγορεῖτε!»
«Ἔδωκαν εἰς τό βρῶμά μου χολήν
«Ἔδωκαν εἰς τό βρῶμά μου χολήν
καί εἰς τήν δίψαν μου ἐπότισάν με ὄξος·
σύ δέ, Κύριε, ἀνάστησόν με, καί ἀνταποδώσω αὐτοῖς».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου